Geplaatst op 30 januari 2018
NIEUWSBRIEF FEBR/MRT 2018 VAN DE M.O.V. GROEP VAN DE RK. GELOOFSGEMEENSCHAP HUIZEN/BLARICUM
VASTENACTIE-CAMPAGNE 2018 ‘Gaan waar niemand gaat’
Voor het Vastenactie campagneproject 2018 gaan we naar Mbala in het uiterste noorden van Zambia aan de grens met Tanzania. Mbala is een van de armste districten van Zambia, met een gemiddeld week-inkomen van 0 tot 6,90 Euro per huishouden.
Om de stad Mbala liggen sloppenwijken: Zambia Compound. Er is geen schoon water, geen riolering en geen elektriciteit in grote delen van Zambia Compound. De wegen zijn er zo slecht dat je er met een gewone auto niet kunt rijden. De meeste mensen in Zambia Compound werken als dagloner. De hiv/aids pandemie die dertig jaar geleden uitbrak, heeft de armoede nog verergerd : bijna 13% van de volwassenen is geïnfecteerd en veel mensen zijn te zwak om te werken. Veel kinderen krijgen thuis maar één maaltijd per dag en soms zelfs dat niet. Als er wat geld is, worden de jongens naar school gestuurd; van meisjes wordt verwacht dat ze jong trouwen. Naar schatting kan meer dan de helft van de vrouwen hier dan ook niet lezen of schrijven.
Het Vastenactie campagneproject 2018 wordt uitgevoerd door de zuster van de Heilig Harten van Jezus en Maria. Zij zetten zich met name in waar de nood het hoogst is. Niet voor niets droeg de stichter van de congregatie, Victor Braun, de zusters op ‘te gaan waar niemand gaat en te doen wat niemand doet’; dat is zelf het pad banen. En dat betekent risico’s nemen, jezelf in de waagschaal stellen, mogelijk jezelf verliezen. Het vraagt moed van de zusters maar ook van de deelnemers. Moed is geen angst hebben. Of misschien beter: je angst overwinnen. De zusters en hun medewerkers proberen verblindende angst bij anderen weg te nemen. Zowel de angst bij mensen die getroffen zijn door hiv om toch zo goed als mogelijk met hun lichaam om te gaan als ook de angst bij gezonde mensen, op de eerste plaats familieleden, om toch de relaties met hiv-geïnfecteerden aan te gaan en te handhaven en hen deel van de gemeenschap te laten zijn. De zusters proberen daarbij vooral ook hoop te bieden. Vanuit die opdracht gingen de zusters eind jaren ’80 de sloppenwijken in om te zorgen voor de door hiv getroffen families. Zo ontstond het Households in Distress-programma, dat we dit jaar via Vastenactie steunen.
Tot u roepen wij:
Het is nog donker, bijna nacht nog, als een moeder aanklopt. Haar kinderen hebben het koud ’s nachts, op de vloer van hun hut, met slechts een oude plastic zak voor de warmte.
Dan volgt een man. Hij wacht stilletjes bij de voordeur tot iemand hem opmerkt, graatmager. In vodden. Hij heeft honger. En dorst. Zij zullen vandaag niet de enigen zijn die aanbellen. Ook morgen zullen er mensen komen. En de dag daarna.
Voor iedereen is er een luisterend oor, een arm om de schouder en een helpende hand. Een deken, zeep, wat maїspap, medicijnen of een duwtje in de rug. Niemand wordt weggestuurd.
Wij doen wat niemand doet, zeggen de zusters van deze congregatie.
Wij proberen ervoor te zorgen dat mensen steun vinden en weer opbloeien en op eigen benen kunnen staan
Wij komen waar niemand komt. En ik zie dat het waar is. (delen uit de poster van de Vastenactie van 2018
Campagneproject
Via de Vastenactiecampagne 2018 steunen we dit HID-programma. Onze bijdrage is voor 300 hiv-positieve mensen die weduwe/weduwnaar of alleenstaande (pleeg)ouder zijn, die een laag inkomen hebben en die gemiddeld zo’n 6 tot 8 personen in hun huishouden tellen. Ze leren bijvoorbeeld hoe ze hun eigen onderneming kunnen starten en uitbreiden en krijgen vervolgens hulp in natura, bijvoorbeeld: zakken zaad of jonge vis, of een klein startkapitaal. Na 3 jaar hebben de deelnemers voldoende inkomen om goed voor hun familie te zorgen.
Ieder mens is waardevol
Ieder jaar voert de Nederlandse katholieke gemeenschap tijdens de vastenperiode actie voor mensen die leven in moeilijke omstandigheden. Dat doen we, omdat we geloven dat ieder mens waardevol is en omdat we vinden dat we best iets van onze rijkdom kunnen delen. Wij hopen dat dan ooit de dag komt dat iedereen op deze wereld een goed leven kan leiden. Onze hulp is dan ook voor iedereen, ongeacht geloof, sekse of afkomst.
Wilt u de mensen in Mbala helpen ? Gebruik dan svp de acceptgiro die u vindt bij De Zaaijer. Kunt u deze niet meer vinden dan kunt u uw bijdrage overmaken op naam van de Missionaire Werkgroep Huizen, rekeningnummer NL77 INGB 0003 9347 00, o.v.v. Vastenactie. Meer informatie via www.vastenactie.nl
Opbrengst collecte tijdens de jubileumviering € 225,00 en van de Adventsactie € 746,13.
Wij hopen u graag te ontmoeten tijdens de sobere maaltijd op woensdag 14 februari a.s. om 18.00 uur in de Thomaskerk met in aansluiting om 19.30 uur de aswoensdagviering.
Namens de M.O.V. groep (Missie Ontwikkeling en Vrede) alvast een goede vastentijd toegewenst !
Geplaatst op 1 december 2017
NIEUWSBRIEF VAN DE MOV GROEP VAN DE R.K.GEMEENSCHAP HUIZEN/BLARICUM VAN DECEMBER 2017.
Beste mensen,
Hierbij weer de nieuwsbrief , waarin wij u vertellen over de Adventsactie voor dit jaar.
Vorig jaar hebben wij ons gezamenlijk ingezet voor de ondersteuning van de straatkinderen van Rwanda. Ook dit jaar is dit ons project voor de R.K. Gemeenschap in Huizen van de M.O.V.groep.
STRAATKINDEREN TERUG NAAR HUIS IN RWANDA.
De organisatie Fidesco helpt al jarenlang straatkinderen in Kigali, de hoofdstad van Rwanda.
Ze vangen de kinderen op., maar hun doel is dat de kinderen terug naar huis kunnen. Ze krijgen in het centrum kleding, medische zorg, gaan naar school en hebben contact met een psycholoog.
Wij, als MOV.groep, vragen u dan ook dit project mede te willen ondersteunen met uw bijdrage, welke u kan storten op NL77INGB00039347006 t.n.v. Missionaire Werkgroep van Huizen.
Tevens is de 2e collecte in de diensten van de adventszondagen bestemd voor dit doel.
Verder kunt u meer informatie vinden op cmbr@knr.nl of www.knr.nl/solidariteit.
Het project van Missio heeft totaal € 1402,50 opgebracht en de Wereldmissiedag voor de kinderen € 240,55. Pax € 145,84 en Miva € 139,20 waarvoor wij u zeer dankbaar voor zijn.
Er zijn nog steeds adventskaarsen te koop na de diensten in de Thomaskerk.
Op 19 november hebben wij ons veertig jarige jubileum gevierd in een heel mooie dienst waar Alie Cobelens in het zonnetje is gezet en pastor Vlooswijk voorging.
Bep Bloks
Geplaatst op 24 november 2017
Op 19 november was er een feestelijke viering vanwege het 40 jarige jubileum van de MOV groep. De foto’s zijn gemaakt door Bert de Bruin.
Geplaatst op 1 oktober 2017
NIEUWSBRIEF VAN DE MOV.GROEP VAN DE R.K. PAROCHIE VAN HUIZEN/BLARICUM/LAREN.
Beste mensen
Hierbij weer het project waar wij ons dit jaar voor Missio gaan inzetten
Burkina Faso: dat is het land dat dit jaar centraal staat in de Wereldmissiemaand in oktober. Op de Missio Ontmoetingsdag op zaterdag 30 september zal Vincent Goulmy, vicaris voor Missiezaken van het bisdom Roermond een lezing geven over dit land. Vicaris Goulmy heeft veel rondgereisd in met name het oostelijke deel van Burkina Faso en hij kan er enthousiast over vertellen.
Missio zal vooral aandacht besteden aan de situatie van meisjes en vrouwen. Gedwongen huwelijken en beschuldigingen van hekserij zijn enkele van de problemen die zij ondervinden. Maar ook de situatie van kinderen en jongeren die werken in de illegale goudmijnbouw is zorgwekkend. De katholieke kerk biedt een helpende hand.
In de komende weken zal er meer informatie over de Wereldmissiemaand op onze website verschijnen. Met vriendelijke groet,
Marianne Baijens
Coördinator Bureau Missio
Het land van de oprechte mensen: Burkina Faso
Op 22 oktober is het Missiezondag. Dit jaar richten wij onze blik speciaal op Afrika en in het bijzonder op Burkina Faso. Het voormalige Opper-Volta veranderde in 1984 zijn naam in Burkina Faso. De naam van het land en zijn inwoners is samengesteld uit de talen van de drie grootste bevolkingsgroepen.
Lees verder
De Witte Karavaan
In het Klooster Sint Agatha te Cuijk is een bijzondere expositie te zien over het missiewerk van de Witte Paters en Witte Zusters in Afrika. Voorwerpen, verhalen, archief- en beeldmateriaal illustreren het kleurrijke leven van deze missiegezelschappen.
Lees verder
Wereldwijde Roepingen
In de Westerse landen is het aantal roepingen tot het priesterschap, het diakenambt of het religieuze leven zeer gering. De gevolgen daarvan ervaren we in onze parochies en geloofsgemeenschappen. Maar elders in onze Wereldkerk zijn er juist veel roepingen, wat weer andere problemen met zich mee brengt.
Lees verder
Geplaatst op 28 mei 2017
NIEUWSBRIEF M.O.V.GROEP VAN DE R.K.PAROCHIE HUIZEN/BLARICUM/BIJVBANCK VAN JUNI 2017.
PINKSTERAKTIE: WEEK NEDERLANDSE MISSIONARIS VAN 27 MEI TOT 4 JUNI 2017.
GELOVEN IN DE ANDER.
De Week Nederlandse Missionaris (WNM) zet zich in voor het werk en het welzijn van Nederlandse missionarissen en missio9naire werkers. Elk jaar voert de WNM campagne voor deze mensen, die zich met hart en ziel inspannen voor hun medemens.
Geїnspireerd door het geloof maken zij zich sterk voor arme en uitgesloten mensen. Zij leven samen met hen en weten vanuit hun ervaringen wat er nodig is. Zij hebben bij hun inzet wel behoefte aan een breed thuisfront van familie, vrienden, parochies, de WNM: zij hebben uw steun nodig! De steun vanuit Nederland is voor de missionarissen en missionair werkers ook een teken van solidariteit. Zij weten zich gesteund door veel betrokken mensen. De Week Nederlandse Missionaris staat dit jaar in het teken van: Geloven in de ander”. In de campagne staan dit keer Mill Hill missionaris Nol Verhoeven en missionair werker Ellen Schouten in de schijnwerpers..
PASTORAAL WERK.
Father Nol Verhoeven m.h.m. is in 1969 als missionaris naar Kameroen gezonden. Hij deed daar veel pastoraal werk, bezocht zieken en gevangenen en werkte met jongeren. Zijn inzet gedurende zes jaar in een afgelegen gebied dat alleen via Nigeria, of per helikopter of per vliegtuigje bereikbaar was, heeft het meeste indruk op hem gemaakt (Dit kwam ook op de Inspiratiedag op 13 mei naar buiten). “Alles deden we te voet”, aldus father Nol. Begin jaren negentig maakt hij in Kameroen een onrustige tijd mee met protesten en demonstraties. Deze hebben toen wel geleid tot meer samenwerking tussen de verschillende christelijke groepen en de moslimgemeenschap in Kumba.
Missionair werker Ellen Schouten ging eind 1984 naar Venezuela. Van meet af aan heeft zij tussen en met arbeiders, armen en uitgesloten mensen geleefd.Zij zet zich al ruim dertig jaar in voor hun rechten. Zij vertelt hierover: “We vechten met z’n allen voor water en voor elektriciteit. En dat het vuilnis word opgehaald, dat de school opengaat of openblijft, dat de gezondheidszorg gratis wordt of blijft”. Ik heb beiden mogen ontmoeten tijdens de inspiratiedag en was zeer onder de indruk van hun uiteenzetting en hun enthousiasme. Ondanks veel tegenwerking blijven zij erin geloven.
PINKSTERACTIE VAN 27 MEI T/M 4 JUNI.
De Week Nederlandse Missionaris wil graag missionarissen en missionaire werkers blijven steunen in hun werk. Uw hulp is daarbij onmisbaar. Allereerst door voldoende aandacht te schenken aan de WNM. tijdens de Pinkstercollecte.
Wilt u meer doen?
Dat kan via de website: www.weeknederlandsemissionaris.nl
U kunt ook bellen (0703136731, of mailen naar:
contact@weeknederlandsemissionaris.nl
Ik zelf had voor geen goud de inspiratiedag willen missen. Ruim 100 mensen hebben met elkaar geluisterd en gepraat over deze onderwerpen.
Bep Bloks.
Geplaatst op 31 maart 2017
NIEUWSBRIEF VAN DE M.O.V.GROEP VAN DE R.K.PAROCHIE HUIZEN
VAN APRIL 2017.
Beste mensen,
Zoals beloofd geef ik u een indruk van de vastenactie voor het jaar 2017.
Wij hebben ons dit jaar aangesloten bij het landelijke project van de vastenactie en proberen deze tijd van de vasten te benutten om niet alleen iets voor onszelf te ontzeggen, maar ook een geldelijke bijdrage te leveren. Wij hopen dat u dit doel ook weer wil steunen.
EILANDEN VAN HOOP. . Opbouwwerk in Apopa en Mejicanos en Popotlan
Dit jaar is ons campagneproject El Salvador Dit land ligt in Midden-Amerika en het heeft een prachtige natuur. Het is een vruchtbaar land en mensen die een tuin hebben, proberen vaak wat groente of fruit te verbouwen. Toch heeft het land ook minder mooie aspecten.
Voor ons project bezochten we Popotlan, een wijk van San Salvador, de hoofdstad van El Salvador. Het leven in een grote stad is voor kinderen best gevaarlijk. Er rijdt bijvoorbeeld veel verkeer en er zijn veel vrachtwagens en grote bussen. Die geven vieze uitlaatgassen, dus het stinkt hier en daar heel erg als je op drukke plekken bent. Niet zo goed voor je gezondheid dus. De chauffeurs houden zich ook niet altijd even netjes aan de verkeersregels zoals we dat in Nederland gewend zijn, dus je moet goed opletten op straat.
In sommige wijken moeten de mensen nog meer opletten: daar zijn drugsbendes actief. Die vechten vaak met elkaar, bijvoorbeeld over wie er de baas is in een bepaalde straat. In de wijk Popotlan is het zelfs erg ingewikkeld, omdat er drie bendes zijn. Die vechten regelmatig met elkaar én met de politie. Daarom moeten de kinderen in Popotlan extra voorzichtig zijn op straat en veel ouders hebben zelfs liever niet dat hun kinderen op straat spelen.
De zusters van de Beschermengel hebben in Popotlan een jeugdhuis opgericht. Iedereen weet dat dit jeugdhuis van de zusters is en de kinderen kunnen hier dus veilig komen om te spelen en om lessen te volgen. Dat varieert van dansen en muziek tot sporten, maar de kinderen leren er ook hoe ze ruzies en meningsverschillen kunnen oplossen zonder met elkaar te vechten of te schelden.
Jongeren moeten vaak kiezen tussen geld verdienen en studeren. Vaak geven studenten hun studie op, omdat ze geen geld hebben voor vervoer, hun schoolspullen of eten. Velen gaan naar het buitenland om werk te zoeken. Of ze gaan bij een bende. Bendes rekruteren actief onder kinderen en jongeren en dreigen met geweld als ze niet meewerken.
Door de jeugdcentra hopen de zusters het geweldspiraal te kunnen doorbreken.
Ook het jeugdcentrum Casa de Juventud, in de sloppenwijk Apopa is zon plaats van hoop. Hier geven zuster Conception en haar team kinderen en jongeren een veilige ontmoetingsplek. Een plek waar ze aandacht krijgen en zichzelf kunnen ontwikkelen. Waar ze mogen lachen , spelen en ervaren hoe het is om even onbezorgd kind te zijn. Waar ze zicht krijgen op een geweldloze toekomst.
Meehelpen?
De zusters willen het jeugdhuis graag uitbreiden met extra activiteiten, maar daar is geld voor nodig. Daarom vragen ze onze hulp! Wat vragen de zusters ons, namens de kinderen in Popotlan, Apopa en Mejicanos? Een speeltuin, waar de jongste kinderen veilig kunnen spelen. De toestellen worden gemaakt van oude, gerecyclede materialen. Een moestuin, waar de kinderen groente en fruit leren verbouwen. Ze kunnen hun nieuwe kennis dan ook overdragen aan hun ouders. Deze stedelijke moestuin zal beplant worden met groenten en traditionele gewassen. Zo kunnen de kinderen ook een maaltijd krijgen in het jeughuis en met een gevulde maag naar huis gaan. Een tuinman komt de zusters en de kinderen vijf maanden helpen.
De orde Angel de la Guarda is actief in El Salvador, waar zuster Conception de Jesus Marroquin Nolasco lid van is.
Help hen door onze bijdrage om geweld, armoede en werkloosheid te bestrijden.
Indien u geen acceptgiro hebt ontvangen kunt u uw bijdrage storten op:
NL77INGB 0003934700 t.n.v. Missionaire werkgroep Huizen. Onder vermelding Vastenactie 2017.
Geplaatst op 27 februari 2017
NIEUWSBRIEF VAN DE M.O.V. GROEP VAN DE R.K. GELOOFSGEMEENSCHAP HUIZEN
Op 1 maart begint de veertigdagentijd en wij willen uitnodigen deze met ons te beginnen met de sobere maaltijd, ’s avonds vanaf 18.00 uur in de Thomaskerk. U kunt u opgeven bij Juliette Basmaçi tel. 035-5264468, bij Alie Cobelens, tel. 035-5255679, en bij Francien Ehlert te. 035 5262579.
Wij steunen dit jaar het project van de vastenactie, Eilanden van hoop in San Salvador.
Speciaal de wijken Apopa, Mejicanos, die in het bijzonder gebukt gaan onder extreem geweld.
Dit onderdeel van ons vastenactieproject wil ik in de nieuwsbrief van april nader toelichten.
Nu wil ik u informeren over de Vastenkalender.
Wat ga je loslaten?
Wat is een slechte gewoonte?
Hoe ga je de veertigdagentijd invullen?
Koffie, Alcohol, Internet, Werk?
Facebook, Koek, Snacks?
Ga je sparen om anderen te helpen?
GAAN VOOR JE BETERE ZELF.
Kalender van de 40 dagen Inspiratie
Wilt u iets maken van deze vastentijd,
gebruik dan deze kalender als een steun in de rug.
Volg deze of neem er onderdelen uit die jou bijzonder aanspreken.
Bedenk dat je op zondagen je vasten mag onderbreken. Ze tellen niet mee met de veertig dagen.
De wijsheid hierachter is dat je niet te fanatiek wordt, maar oefent in doen en loslaten.
Dag 1: – 1 Maart
Aswoensdag: Ga naar de viering en haal een askruisje,
Dag 2: Schrijf elke dag een paar regels in je vstendagboek.
Dag 3: Eet geen vlees vandaag, of zelfs elke vrijdag.
Dag 4: Doe bewust boodschappen. Koop zo weinig mogelijk artikelen in verpakking.
Zondag 5 maart: Ga naar de eucharistieviering.
Dag 5: Stuur een kaart naar iemand die wat aandacht kan gebruiken
Dag 6: Kijk eens in de kast; wat kun je missen? Geef het weg
Dag 7: Lees een tekst over vasten en denkt er over na.
Dag 8: Lukt het je om iets goed te maken met iemand?
Dag 9: Kun je vandaag je kopje koffie laten staan?
Dag 10: Wandel een stukje met aandacht. Neem je mobiel niet op
Zondag 12 maart: Ga naar de eucharistieviering.
Dag 11: Is er een vastenmaaltijd in de parochie (1 maart) neem hieraan deel./
Dag 12: Plan een bezoek aan iemand die eenzaam is.
Dag 13: Lees een tekst over vasten en denk erover na.
Dag 14: Wees voor je ontbijt 2 minuten stil. Begin de dag met aandacht.
Dag 15: Pak, indien mogelijk, in plaats van de auto de fiets of het openbaar vervoer.
Dag 16: Neem tijd om iets leuks te doen met een dierbare.
Zondag 19 maart: Ga naar de eucharistieviering.
Dag 17: Is er iemand met wie je een lastige relatie hebt? Ga langs of denk met liefde aan deze persoon.
Dag 18: Denk voor je gaat slapen aan drie dingen waar je dankbaar voor bent.
Dag 19: Lees een tekst over vasten en denk erover na.
Dag 20: Halfvasten. Je bent halverwege. Trakteer jezelf op mooie muziek, een bosje bloemen
of iets anders.
Dag 21: Maak tijd voor een bezoek waar het nooit vanb komt.
Dag 22: Wees voor het eten even samen stil. Eet met aandacht.
Zondag 26 maart: Ga naar de eucharistieviering. Het is zondag Laetare (‘verheugt U) halverwege de vastentijd.
Dag 23: Plan deze week minder in. Houd tijd over voor stilte.
Dag 24: Eet een dagje vegetarisch.
Dag 25: Lees een tekst over de vasten en denk erover na.
Dag 26: Kijk in je kledingkast. Kan er iets naar de kledingbank?
Dag 27: Durf je het aan om je geweten te onderzie3ken.
Dag 28: Koop bewust minder. Wat kun je laten liggen?
Zondag 2 april: Ga naar de eucharistieviering.
Dag 29: Eet deze week bewust minder dan normaal.
Dag 30: Bel iemand op en neem de tijd voor een gesprek.
Dag 31: Lees een tekst over de vasten en denk erover na.
Dag 32: Durf je het aan om te gaan biechten?
Dag 33 Probeer eens korter te douchen.
Dag 34: Ben je jezelf tegengekomen?
Zondag 9 april: Ga naar de eucharistieviering
Dag 35: Kook deze week eenvoudige maaltijden.
Dag 36: Dak God voor alle lieve mensen om je heen.
Dag 37: Lees een tekst over vasten en denk erover na,
Dag 38: Witte Donderdag: was de voeten van een dierbare of ga naar de avondviering.
Dag 39: Goede Vrijdag: neem deel aan de kruisweg om 15.00 uur of de avondviering
Dag 40: Stille Zaterdag: maak er een echt stille dag van.
Pasen: Hij is waarlijk opgestaan!
Ik wens u een fijne vastentijd. Bep Bloks
Geplaatst op 4 december 2016
NIEUWSBRIEF NOVEMBER/DECEMBER 2016 VAN DE M.O.V.GROEP VAN DE R.K. PAROCHIE
HUIZEN.
Adventsactie 2016.
Dit jaar is ons Project:
Straatkinderen terug naar huis in Rwanda
Zoals veel Afrikaanse landen, heeft ook Rwanda te kampen met het probleem van straatkinderen. Ondanks de inzet van de Rwandese overheid, de samenleving en internationale organisaties, leven veel kinderen op straat. Vaak is dat het gevolg van armoede op het platteland, aids, toenemende werkloosheid of lage koopkracht. De organisatie CECYDAR helpt al 23 jaar kinderen die in de hoofdstad Kigali op straat leven en vangt deze kinderen op om hen daarna terug in hun gezin te kunnen plaatsen.
—————————————————————————————————————-
Volledige beschrijving van het project:
Zoals veel Afrikaanse landen, heeft ook Rwanda te kampen met het probleem van straatkinderen. Ondanks de inzet van de Rwandese overheid, de samenleving en internationale organisaties, leven veel kinderen op straat. Vaak is dat het gevolg van armoede op het platteland, aids, toenemende werkloosheid of lage koopkracht. De organisatie CECYDAR helpt al 23 jaar kinderen die in de hoofdstad Kigali op straat leven en vangt deze kinderen op om hen daarna terug in hun gezin te kunnen plaatsen.
Geestelijke en materiële hulp voor straatkinderen
De straatkinderen in Kigali hebben om allerlei redenen hun huis verlaten en leven in de probleemwijken waar geweld, drugsgebruik, misbruik en diefstal veel voorkomen. CECYDAR heeft enkele gebouwen ingericht om kinderen op te vangen. Hun doel is om hen weer terug bij hun gezin te plaatsen. Als dat niet lukt, kunnen de kinderen in pleeggezinnen terecht. Voor ze in een gezin geplaatst worden, helpt CECYDAR hen om lichamelijk en mentaal te herstellen van hun tijd op straat. Dit project richt zich op 3000 straatkinderen (voornamelijk jongens) in de straten van Kigali. Het centrum verwacht dat er in de periode 2016 – 2018 ongeveer 220 kinderen weer thuis zullen wonen en dat er 330 kinderen opgevangen worden in het centrum.
Geleidelijke overgang van straat naar gezin
De kinderen worden in drie fasen geholpen, om de overgang niet te abrupt te maken. In een eerste fase leggen de maatschappelijk werkers contact met de kinderen op straat. Wanneer dit contact goed is, gaan ze over op de tweede fase: de opvang van de kinderen in het centrum. Per periode van drie tot zes maanden worden er gemiddeld 50 kinderen opgevangen. Zodra de kinderen opgenomen zijn in het centrum, gaan opsporingsagenten van de organisatie op zoek naar hun gezinnen. Ondertussen krijgen de kinderen in het centrum kleding en medische zorg. Op basis van hun leerniveau worden ze in een klas geplaatst. Om hen ook mentaal te helpen, hebben ze contact met een psycholoog. In de laatste fase worden de kinderen terug in een gezin geplaatst. Na verschillende bezoeken wordt beslist in welk gezin een kind terecht kan. Uiteraard gaat de voorkeur uit naar het oorspronkelijke gezin van de kinderen, maar voor sommige kinderen is dat niet mogelijk. In die uitzonderlijke gevallen worden ze opgenomen in een pleeggezin.
Duurzaamheid
CECYDAR heeft speciale aandacht voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid van de straatkinderen. Om duurzame resultaten te bereiken, werken ze niet alleen met de kinderen zelf, maar ook met hun gezinnen. Ze helpen hen om hun inkomen te vergroten en nadat de kinderen weer thuis zijn, wordt het hele gezin gevolgd door de organisatie. Om er voor te zorgen dat het project niet volledig afhankelijk is van giften, heeft CECYDAR een stuk grond aangekocht. Door deze grond goed te beheren, kan de organisatie ook zelf geld verdienen.
Een bijzondere naam
De lokale organisatie CECYDAR (Centre Cyprien et Daphrose Rugamba) is in 1992 opgericht door een Rwandees echtpaar, waarnaar de organisatie later ook genoemd werd. Het echtpaar is tijdens de genocide vermoord. Cyprien en Daphrose waren al voor hun dood bekend in Rwanda. Cyprien werkte voor de regering en was bekend in kunstenaarskringen. Hij schreef veel liederen, waaronder ook religieuze. Het echtpaar zette zich in voor de verzoening tussen de verschillende bevolkingsgroepen. In 2015 is het zaligverklaringsproces van dit echtpaar gestart.
De landelijke Adventsactie wil in 2016 € 70.000 bijdragen.
Wij willen als MOVgroep ons steentje bijdragen en dit project steunen dit jaar en hopen dat onze bijdrage meehelpen om dit streefbedrag te halen. U kunt bijdragen door gebruik te maken van ons rekeningnummer NL77INGB0003934700 t.n.v. Missionaire Werkgroep Huizen
Verder was de opbrengst voor de Oecumene (Willibrordzondag) € 96,–, Voor O.E.C. € 116,–, Voor Missio ad €1025,–.
Geplaatst op 23 september 2016
NIEUWSBRIEF september/oktober van de Missionaire werkgroep van
de R.K. Parochie Huizen/Blaricum-Bijvanck
De MOV-groep van onze parochie besteedt in oktober aandacht aan de Wereldmissiemaand 2016
Op de zondag 2 oktober wordt er in de gezinsviering aandacht aan besteed.
Op zondag 23 oktober wordt er in de zondagsdienst aandacht besteed aan Missio Wereldmissiemaand.
Missiewerken op de Filippijnen.
Hieronder vindt u een overzicht hierover geschreven door Marianne Bayens.
Wij hopen dat u dit project wilt steunen door u goede gaven.
Uw bijdrage kunt u storten door middel van de acceptgiro die u bij het laatste nummer van De Zaaijer heeft ontvangen of anders
door overmaking op rekening nummer NL77INGB0003934700 t.n.v. Missionaire werkgroep Huizen te Huizen.
Getuigen van barmhartigheid
In de Wereldmissiemaand oktober besteedt Missio/Pauselijke Missiewerken dit jaar aandacht aan de katholieke gelovigen in de Filippijnen. Natuurrampen, armoede en arbeidsmigratie zijn slechts enkele van de problemen in dit land.
Land van tyfoons
Steeds weer worden de Filippijnen getroffen door zware tropische stormen. Vaak leidt dat tot overstromingen en aardverschuivingen. Jaarlijks bereiken ongeveer 20 tyfoons het eilandenrijk, zeven tot negen komen naar het vasteland. In 2013 raast de supertyfoon Haiyan over de Filippijnen en laat een spoor van vernieling na. Duizenden mensen vinden de dood. Degenen die het overleven hebben niets meer. Geen huis, geen bezittingen, geen bestaansgrond. Dat geldt onder andere voor de vele gezinnen in het vissersdorp Kataisan aan de kust van Tacloban. Zuster Celine Saplala behoort tot de Missiebenediktinessen en bezoekt regelmatig de vissersgezinnen. Al voor de tyfoon hadden de zusters verschillende pastorale programma’s voor de gezinnen in Kataisan, ook met onderwijsprogramma’s voor de kinderen. “Wij weten dat we niet alle problemen van de mensen kunnen oplossen. Maar we proberen te helpen, waar we maar kunnen”, aldus de 71-jarige zuster Celine.
Armoede: Leven op straat of op het water
De armoede in de Filippijnen is groot. Niet alleen bij de vissers in Kataisan, maar ook bij Guillermas Vitmy in Manila. Zij leeft er met haar driejarige zoon Danielo en verdient met de fietsriksja als taxi wat geld. Samen met haar man kwam ze naar Manila in de hoop op een beter leven. Hij werkt nu elders in de bouw. Sinds 2009 is het gezin dakloos.’s Avonds rolt Guillermas Vitmy de fietsriksja op de stoep en richt in het zijspan een bed in voor haar en haar zoontje. Een andere overnachtingsmogelijkheid hebben de twee niet.
In Navotas, een van de grootste slums in Manila, wonen veel mensen te midden van het vuilnis in de zogeheten ‘Floating Houses’, drijvende barakken op de rivier de Navotas. Deze gebrekkige behuizingen zijn vaak de enige onderkomens die de mensen zich kunnen permitteren, vertelt pastoor Patricio Hiwatig. Hier leven 100.000 mensen dicht op elkaar gepakt. Het ruimtegebrek, geen sanitaire voorzieningen, vaak geen elektriciteit – dat alles nemen de mensen op de koop toe, zolang ze maar een betaalde baan vinden, vertelt hij: “Hoewel de mensen hier zeer arm zijn, houden ze in de moeilijke economische situatie het hoofd boven water. Ze werken hard, ook al worden hen weinig mogelijkheden geboden. En ze hebben hun geloof, daardoor kunnen ze overleven. Ze vertrouwen op God, dat God hun kinderen, hun familie zal helpen.”
Moderne slavernij
Veel anderen, met name vrouwen, zoeken noodgedwongen hun toevlucht in het buitenland. Ze vinden een baan in de verpleging, de huishouding, de horeca. Vaak worden ze uitgebuit en moeten onder mensonwaardige omstandigheden werken. Ook krijgen veel vrouwen te maken met seksueel geweld. De regering van de Filippijnen stimuleert de arbeidsmigratie. Ze ziet de menselijke arbeidskracht als het belangrijkste exportproduct van het land. Zuster Mary John Mananzan die de vrouwen bij terugkomst hulp biedt, noemt het echter een vorm van moderne slavernij.
Campagne
Missio/Pauselijke Missiewerken steunt dit jaar diverse projecten van religieuzen in de Filippijnen. Zij laten Gods barmhartigheid zien in hun handelen, zij zijn getuigen van Gods barmhartigheid. Hun voorbeeld is een inspiratie voor ons.
Zo hebben de zusters Missiebenedictinessen het initiatief genomen om de vissersfamilies in Tacloban te helpen. Langdurige hulp zodat de mensen een nieuw leven kunnen opbouwen in waardigheid. Zuster Celine Saplala: “De gezinnen hebben een veilige plaats nodig waar ze menswaardig kunnen leven. Ook hun psychische wonden moeten kunnen genezen.” Daarom is begonnen met de bouw van een nieuw dorp ‘Sambayanan ni San Benito’. Heel belangrijk hierbij is, dat de gezinnen zelf mee aanpakken. Zo moet er een sterke gemeenschap ontstaan.
In Manila is zuster Cecille Ido de drijvende kracht achter het gezinscentrum ‘Tuluyan’. Het gezinscentrum is opgericht als opvang voor dakloze gezinnen, zoals Guillermas Vitmy en haar zoontje. “Het huis geeft niet alleen een tijdelijk veilig onderdak”, zegt zuster Cecille. “Het helpt de gezinnen ook bij vervolgopleidingen en beroepscursussen. Zo kunnen de mensen daarna hun levensonderhoud verdienen en een menswaardige woonplek vinden.”
Missio steunt ook het werk van pater Sebastiano D’Ambra. Hij woont en werkt al jaren in Zamboanga op het eiland Mindanao, waar veel moslims wonen. De door hem opgerichte Silsilah-dialoogbeweging is tegenwoordig een wereldwijd erkende en gewaardeerde vredes- en dialoogbeweging. Onderdeel van de beweging is een jongerenprogramma, dat jonge moslims en christenen in Zamboanga bij elkaar brengt, om vooroordelen af te bouwen, een wederzijds begrip te bevorderen en zich gezamenlijk in te zetten voor de vrede.
Marianne Bayens.
Uit de Missionaire Agenda: nr. 3
Geplaatst op 22 mei 2016
NIEUWSBRIEF van de M.O.V. R.K. PAROCHIE HUIZEN-BLARICUM-BIJVANCK JUNI/JULI 2016.
VROUWEN MOETEN HUN STEM LATEN HOREN.
Uit: Mensen met een missie, Week Nederlandse Missionaris.
“Ik was zo ongelooflijk blij toen in Kenia de nieuwe grondwet werd geratificeerd. Ik twijfelde er niet aan, dat hiermee een nieuw hoofdstuk zou beginnen voor vrouwen in deze door mannen gedomineerde maatschappij”, vertelt Phyllis Muena van onze partnerorganisatie Kecosce (Kenya Community Support Center).
De nieuwe grondwet voorziet in een “sterk raamwerk om gendergelijkheid, de gelijkheid tussen man en vrouw, aan te spreken”.
De nieuwe grondwet moet een nieuwe tijd inluiden en voor verbetering zorgen van de positie van vrouwen in het land. Een verandering die een einde maakt aan de traditionele uitsluiting van vrouwen.
“Kenia ondergaat grote veranderingen, Wetten en beleid worden hervormd om gelijkheid tussen vrouwen en mannen te bevorderen”, zegt Phyllis Muema.
Zelf staat deze powervrouw aan het roer van onze partnerorganisatie Kecosce in de kustregio van Kenia. Phillis is als Keniaanse vrouw zelf actief in de samenleving. Maar veel vrouwen worden nog steeds volop gediscrimineerd, aangezien de handhaving van de wetten en het invoeren van het beleid zeer te wensen overlaat. “Vrouwen in Kenia zijn sterk ondervertegenwoordigd in leidinggevende functies waar zij invloed kunnen uitoefenen op besluitvorming.
Zij hebben ook minder toegang tot onderwijs, werk en land”, stelt Phillis.
De traditionele rolverdeling in het land weerhoudt vrouwen ervan zich te ontwikkelen.
Vooral op het gebied van bestuur, economische groei, voeding en voedselzekerheid.
Voor vrouwen en meisjes op het platteland is de situatie nog nijpender.
Zij spenderen vele uren aan water halen en brandhout verzamelen.
Dat heeft gevolgen voor het schoolbezoek van meisjes en voor de economische onafhankelijkheid van vrouwen. Zij houden daardoor weinig tijd over om onderwijs te volgen, zelf geld te verdienen of eigen initiatieven te ontwikkelen en activiteiten te ontplooien.
DUURZAAM ONTWIKKELEN
In haar werk om de duurzame (economische) ontwikkeling van vrouwen te stimuleren worden Phillys en haar collega’s regelmatig gedwarsboomd door de lokale besturen.
Deze besturen hebben sinds de nieuwe grondwet is aangenomen veel meer macht en een eigen budget.
“Zij hechten weinig waarde aan gender en aan goed bestuur.
Ontwikkeling wordt vaak ondermijnd door corruptie, bestuurders die zich niet verantwoorden en een elite die overheidssteun onderschept”.
Bij deze situatie leggen Phillys en haar collega’s zich echter niet neer. ‘Met hulp van Mensen met een Missie hebben wij projecten opgestart hier in de kustregio die zich richten op goed bestuur, mensenrechten en het oplossen van conflicten’.
VOL VERTROUWEN VERDER.
Kecosce heeft inmiddels activiteiten uitgevoerd die vrouwenrechten bevorderen en de deelname van vrouwen en minderheden aan de lokale politiek versterken.
Met trots vertelt Phyllis dat het vrouwen gelukt is om fondsen te krijgen van de lokale, maar ook van de nationale overheid.
Inmiddels is het zodat leden van het provinciale parlement activiteiten bezoeken, die gemeenschappen organiseren om zaken aan te kaarten die op het niveau van de provincie behandeld moeten worden. ‘Wij geloven erin dat vrouwen hun stem moeten laten horen.
Het vergt een lange adem de situatie te veranderen.
Maar onze partner is strijdbaar en vol vertouwen.
Drie vrouwen die deelnemen aan onze activiteiten zijn inmiddels benoemd in het provinciaal bestuur’.
HET IS EEN BEGIN.
Kecosce (Kenya Community Support Center) is een non-gouvernementele organisatie, geïnspireerd door het geloof en tien jaar geleden opgericht om goed bestuur te bevorderen, in de hoofdstad Mombasa en in de kustregio. Dit doet onze partner door de participatie van burgers te bevorderen.
Met het project dat Mensen met een Missie steunt zet Kecosce in op het bewustmaken van verschillende partijen van hun rechten, plichten en verantwoordelijkheden en slaat de organisatie bruggen tussen de lokale overheid en de burger. Daar werkt onze partner aan, maar de organisatie maakt ook deel uit van een netwerk van partnerorganisaties binnen het Kenya Peace Network. De organisat5ie kan rekenen op steun van vele vrijwilligers binnen de gemeenschappen. Kecosce maakt zich sterk voor vrouwen, minderheden en mensen met beperkingen. Laatstgenoemde groep heeft zij in Kenia op de kaart gezet in de Mombasa County Disability Charter.
Daarin zijn de rechten van gehandicapten vastgelegd onder meer met betrekking tot de toegang tot gebouwen en het recht op werk.
Dit zij in Kenia zaken waar met name de lokale overheid zich voor inzet.
————————
Vastenactie 2016
De definitieve opbrengst van de vastenactie van dit jaar bedraagt € 4.766,86
Hartelijk dank aan alle parochianen die die mogelijk hebben gemaakt en op deze plaats zeker een dank je wel aan de katholieke basisschool “De Pionier” in de Bijvancjk voor hun geweldige bijdrage!
|
|
Geen commentaar mogelijk 
