Thema aanduiding
Hebben jullie al op de voorkant van het boekje gekeken?
Deze viering heeft van ons de titel (t)huis gekregen.
Dat was ook de titel van het catecheseproject op school. Met deze viering willen wij ook dat project afsluiten.
Thuis. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Eigen haard is goud waard. Oost, west, thuis best. Dit zijn zo maar 3 uitdrukkingen die het gevoel van thuis helpen uitdrukken.
Thuis is belangrijk voor ons, het is immers de plek waar jij je veilig voelt, al dan niet in de armen van je moeder. Thuis is, de plek waar je mag zijn wie je bent, je niet beter of anders hoeft voor te doen.
Thuis is, daar waar men vertrouwen in je heeft.
Vandaag hebben we weer een mooi verhaal van Jan Lauffer. Over een jongetje van groep 4, die bij allerlei mensen gaat aanbellen voor hulp. Daarna gaat hij eigenlijk teleurgesteld naar huis. Hij wordt getroost door zijn moeder en zij geeft hem nieuwe kracht om dóór te gaan.
Jezus ging ook op pad om Zijn verhaal over Zijn Vader te vertellen. Maar Hij had ook regelmatig steun en vertrouwen nodig van Zijn Vader. Jezus trok zich dan terug en zocht contact met God. Ook God kan ons een THUIS bieden.
Wij wensen jullie een fijne viering toe!
Spiegelverhaal
“Jongens vandaag gaan we iets heel belangrijks doen”, zei juf Astrid tegen groep 4.
“We gaan statiegeld flessen verzamelen voor juf Linda.”
Zij gaat na jullie vakantie naar Afrika om zieke kinderen te helpen.
Juf Astrid liet foto’s zien van de kinderen in Afrika. Ze waren erg dun en zagen er ziek uit.
Iedereen kreeg een briefje mee, wat ze aan de mensen konden laten zien.
Op het briefje stond:
“Help mij kinderen in Afrika te helpen. Geeft u alstublieft uw statiegeld flessen.”
Rogier kwam thuis met het briefje. Zijn moeder vond hem wel wat klein om overal zomaar aan te bellen, maar ze had geen tijd om mee te gaan. Hij moest beloven niet bij mensen naar binnen te gaan. Rogier vond het wel spannend; hij had nog nooit bij andere mensen aangebeld. Maar in de hele straat deed niemand open, alleen een klein meisje die geen flessen wilde geven. Rogier mocht niet verder weg en daarom ging hij maar weer naar huis…
Hij had zo vaak gebeld en niets gekregen! Hij was er treurig van geworden.
Zijn moeder vroeg hoeveel hij had opgehaald. Niets?
Dat kan toch niet! Je wil die arme kinderen toch wel helpen?
Rogier knikte.
“Weet je wat?”, vroeg zijn moeder.
“Je moet eens proberen bij die flat bij het park: dat is een bejaardenhuis.
Daar zijn ze vast wel thuis”.
“Maar dan moet je daar naar binnen. Dat mag toch niet?”, vroeg Rogier.
“Ga maar en laat je briefje zien.”
Rogier vond het wel eng, maar eigenlijk werd het heel leuk!
Er waren allemaal opa’s en oma’s die ècht hun best deden om zoveel mogelijk flessen te verzamelen. Overal kreeg hij flessen! Zakken vol! Iedereen wilde hem helpen. Wat zou juf Linda blij zijn!
Aan het eind van de middag waren alle tassen vol met flessen en een paar opa’s liepen met hem mee naar school om de oude flessen te dragen.
Hij kon ze bijna niet meer tillen.
Daar zag hij juf Linda. “Goh Rogier, jij hebt goed je best gedaan!” zei ze. En ze gaf hem een dikke zoen.
Rogier was blij. Het was leuk om te helpen!